Rouwende Eksters

​Afgelopen week was ik getuige van een aanval door een kat op een jonge Ekster in mijn tuin. Eksters zijn behalve luidruchtig, ook erg slim en sociaal. De kreet van de aangevallen jonge Ekster ging mij door merg en been. Ik joeg de kat weg en de Ekster wist nog op te fladderen en half in de boom te gaan hangen. Het was niet oké zag ik wel. De rest van de familie en de overige Eksters in de buurt schreeuwden en krijsten en waren bij hem in de buurt. Paniek en ontzetting leek het wel. 
​
Ik liet het op zijn beloop. Niet snel daarna een dodelijke gil. De ‘Garfield’ kat greep hem nogmaals en toen was het gebeurd. Ik joeg de kat opnieuw weg. De Ekster was in ieder geval nu uit zijn lijden verlost. Wat zich toen ontspon was een heel ritueel leek wel. De Eksterfamilie maakte andere geluiden en begonnen om hem heen te lopen. Ik kreeg het gevoel, dat ze aan het rouwen waren. Dat verdween even toen één van de Eksters boven op hem ging staan en in zijn veren begon te pikken. ‘Ze vreten hem toch niet op?

Deze vraag heb ik vervolgens in een vogelforum gesteld. ‘Wat is dit voor gedrag en wie herkent dit? Was mijn vraag. De reacties die hierop kwamen waren intrigerend. Niet alleen qua inhoud, maar ook qua tone of voice en het reageren op elkaar. 

Er waren duidelijk vier standpunten in te ontdekken:

• Eksters zijn rovers en kannibalen en vreten alles op en hebben geen gevoel en vreten de dode Ekster dus gewoon op
• Eksters zijn heel intelligent en sociaal en rouwen wel degelijk en kennen een soort van gevoel. Ze pikken om te zien of de dode   Ekster nog leeft. Zie ook dit interessante artikel. Eksters rouwen om een dode soortgenoot - Animals Today
• De zeer fanatieke vogel liefhebber én kattenhater. Alle kattenbezitters die hun kat alleen maar buiten laten lopen, zijn asociale niet natuurminnende mensen. Katten veroorzaken miljoenen vogelslachtoffers per jaar. Dit wordt door de mens veroorzaakt. 
• De vogelliefhebbers én katteneigenaren ineen, die een tussenweg proberen te vinden

Moraal van dit verhaal: op mijn simpele vraag kwamen zoveel verschillende en af en toe heftig emotionele antwoorden, dat er geen eenduidige conclusie te trekken was. In schrok er wel een beetje van. Social media discussies zijn moeilijk om te buigen naar dialoog blijkt. Daarvoor moet men elkaar echt in de ogen kunnen kijken. 

De beschreven situatie met de gedode Ekster werd bekeken vanuit verschillende brillen, emoties en overtuigingen. Ieder met zijn of haar eigen waarheid. Sommige waren in staat goed in te spelen op de reacties van de ander en die in de waarde te laten. Anderen groeven zich steeds verder in in het eigen standpunt. 

Social media zijn prima om de ‘temperatuur’ van het water te meten, maar niet om er een eenduidige beslissing of antwoord op te baseren. Welk onderwerp er ook ter tafel komt. De wereld is een weerspiegeling van jezelf en met zoveel ‘zelven’ is er niet één waarheid. Breng de verschillende standpunten bij elkaar en kies de meest gedragen weg. 

Ps: de katteneigenaar heeft op mijn vriendelijke verzoek de kat een belletje omgebonden. Dit ging in volkomen harmonie, begrip en afstemming.